|
Wie schrijven er mee aan Blad voor de Mond en wat is hun achtergrond?
|
|
Judith Spiegel
In 2009 verruilde Judith Spiegel (1970) haar bestaan als advocaat en docent rechten voor een correspondentschap in het Midden-Oosten. Ze vestigde zich in Jemen en publiceerde in 2013 het boek Een hoofddoek tegen kogels over dat land. In datzelfde jaar werd ze met haar man Boudewijn Berendsen ontvoerd en een half jaar vastgehouden. Over deze ervaring schreef ze het boek Speelbal van sjeiks (2015). Na een korte rustpauze in Nederland werkt Judith nu voor media als NRC Handelsblad, Elsevier, Hard gras en de NOS vanuit haar nieuwe standplaats Koeweit. Ze heeft een scherp oog voor mensenrechten en waar die worden geschonden. 
Eric Smit over de macht van het geld, met Arne van der Wal. Zijn oprichters van Follow the money, het schrijverscollectief dat macht uitdrukt in geld, en andersom.
Koert Lindijer
Koert Lindijer (1953) is sinds 1983 correspondent in Nairobi voor NRC Handelsblad en de NOS. In meer dan dertig jaar bouwde hij een solide reputatie op als kenner van het Afrikaanse continent. Hij versloeg grote gebeurtenissen, zoals de Ethiopische hongersnood, de oorlog in Mozambique, de val van Mengistu in Ethiopië, de burgeroorlog in Somalië, het conflict in Zuid-Soedan, de Rwandese genocide, Darfur en de economische heropstanding sinds de eeuwwisseling. Hij won in 1996 de Dick Scherpenzeel Pers prijs en in 2014 de Liraprijs voor de beste correspondent van 2013. Hij schreef vier boeken: Een kraal in Nairobi (1995),Terug naar Rwanda (1997), Bittereinders (2003) en De Vloek van de Nijl (2014). 
Roeland Termote over Hongarije. Is correspondent voor NRC Handelsblad voor Hongarije en andere landen in het oosten van Europa.
Floor Boon
Kort nadat Floor Boon (1983) in 2012 naar Brazilië verhuisde, kon ze aan de slag als correspondent van NRC Handelsblad in dat land. Al jaren eerder was ze gefascineerd geraakt door Latijns-Amerika nadat ze op haar achttiende een half jaar over het continent reisde. In de periode daartussen studeerde ze politicologie en journalistiek, deels in Madrid, en werkte ze voor Folia, het magazine van de Universiteit van Amsterdam. In 2015 keerde ze terug naar Nederland. Nu werkt ze op de buitenlandredactie van NRC in Amsterdam, van waaruit ze blijft schrijven over Latijns-Amerika. In Brazilië schreef Floor over de vele tegenstellingen in het land: over de beloftevolle economie, en de ineenstorting daarvan. Over de toenemende welvaart onder de groeiende middenklasse, en de aanhoudende diepe ongelijkheid in het land. Ook politiegeweld, racisme, corruptie en ongelijkheid hadden haar aandacht. |
Peter ter Velde
Peter ter Velde (1964) heeft als oorlogscorrespondent voor de NOS gewerkt in landen als Israël, de Palestijnse gebieden, Egypte en Libanon. Hij deed verslag van crises in Haïti en Indonesië. In de vier jaar die hij werkte in Afghanistan, leerde hij het land en de mensen goed kennen. Ter Velde opereerde deels onder de vleugels van het Nederlandse leger, maar trok er ook zelfstandig op uit. Hij legde zijn ervaringen vast in het boek Kabul & Kamp Holland. Als buitenlandcoördinator bij de NOS ziet hij nu de beelden langskomen waar hij tot voor kort middenin stond. Hij leert nu andere journalisten zichzelf beschermen. 
Carolien Roelants
Wie de wekelijkse column van Carolien Roelants (geboortejaar) in NRC Handelsblad leest, beseft de beperkingen van zijn eigen geheugen. De spagaat waar het Midden-Oosten in verkeert heeft een lange, complexe voorgeschiedenis. Je kunt niet alles weten of onthouden. Roelants zet alles haarfijn op een rijtje sinds ze in 1977 toetrad tot de buitenlandredactie van deze krant. Sindsdien bezoekt ze het Midden-Oosten, vooral Iran en Saoedi-Arabië, een paar keer per jaar. Over beide landen schreef ze een boek: Iran achter de schermen (2000) en Saoedi-Arabië, de revolutie die nog moet komen (2013). Over de Arabische lente schreef ze het boek Revolutie of zinsbegoocheling? (2014). Op Twitter (@roelants_c) levert Roelants commentaar met teksten als 'Interessant dat deze wapenleveranciers zo openlijk Saöedische mensenrechtenschendingen wegwuiven.' 
Garrie van Pinxteren over China. Is journalist en sinoloog, verslaggever binnenland bij het Radio 1-Journaal van de NOS en docent dagbladjournalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen. Van 1998 tot en met 2008 woonde zij voornamelijk in China. Daar werkte ze als correspondent voor NRC Handelsblad, NOS, de Wereldomroep en de VRT. Garrie is verbonden aan Instituut Clingendael en is momenteel bezig met haar promotieonderzoek naar de pers in China.
Joan Hemels over Nederland. Is emeritus hoogleraar mediawetenschap bij UvA en VU, promoveerde in 1969 met Op de bres voor de pers.
Peter Noorlander over wetgeving. Is directeur van het Media Legal Defence Initiative in Londen, dat journalisten juridisch ondersteunt.
|
Fréderike Geerdink over Turkije. Werd aangeklaagd wegens ’het
maken van propaganda voor een terroristische organisatie’, werd vrijgesproken en is najaar 2015 het land uitgezet.
Kees Schaepman
Kees Schaepman (1946) belandde ooit als activist op de redactie van Vrij Nederland, in een tijd dat de scheidslijn tussen activisme en journalistiek nog niet zo scherp werd getrokken. Hij werd er aangenomen door de toenmalige hoofdredacteur Rinus Ferdinandusse, die ‘Alweer een activist’ noteerde op zijn sollicitatiebrief. Onder die titel publiceerde Kees Schaepman in 2015 een boek waarin hij terugkijkt op zijn lange loopbaan als journalist, als adjunct-directeur van de School voor Journalistiek in Utrecht, als hoofdredacteur van VPRO Radio en als voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Journalisten. In zijn jongste jaren was hij officier op de koopvaardij. Kees plaatst vraagtekens achter waarheden die hij eerst van uitroeptekens voorzag. Ook beseft hij de beperkingen van het vak: ‘Journalistiek is de kunst van het onvoltooide. Je begint met het afkrabben van verflaagjes, maar je weet dat je nooit het blanke hout zult aanschouwen.’ 
Jan Jaap de Ruiter over social media. Is arabist en verbonden aan de Universiteit Tilburg. Haalde in 2015 Abu Mohammed naar Nederland, een medewerker van de Syrische weblog Raqqa Is Being Slaughtered Silently, waar onder meer video's worden vertoond die gemaakt zijn in IS-gebied. Jan Jaap schrijft voor onder meer ThePostOnline en op ZamanVandaag.
Peter d’Hamecourt
Hoe de Russische desinformatiemachine werkt, heeft Peter d’Hamecourt (1946) ooit ondervonden in het dorp waar hij zijn datsja heeft. Zijn oude buurvrouw had op de televisie gehoord dat in het Westen de meeste mensen homo zijn. Voorzichtig vroeg ze of hij dat ook was. Ze was teleurgesteld toen hij ontkende, want ze had er weleens een in het echt willen zien. Het is nog de onschuldigste anekdote rond de journalist die twintig jaar lang het gezicht van het NOS Journaal in Moskou was. Peters aandacht voor de grootmacht Rusland verslapt nog geen moment, getuige zijn negen boeken over het land waarvan de delen 1 en 2 van Rusland in oorlog – met zichzelf en de wereld (2014 en 2015) de recentste voorbeelden zijn. 
Floris van Straaten over censuur en zelfcensuur. Is Aziëredacteur bij NRC Handelsblad met een scherpe pen voor mensenrechten.
Jan Keulen over geweld tegen journalisten. Bestuurslid NVJ voor persvrijheid met levenslange ervaring met de hulp aan journalisten.
Michel Maas over Indonesië en Thailand. Is correspondent Zuid-Oost Azië voor de Volkskrant en de NOS die opvalt met puntige stukken in OneWorld.
|